Natuurwerken op de Vlietlanden21 februari. Knotgroep Midden-Delfland was op 21 februari te gast bij Guus van Natuurmonumenten. Op een van de Vlietlanden moest op een perceel de jonge bomen verdwijnen zodat dit landje weer terug gevormd kan worden tot Dotterbloemen hooiland. Met de boot van Natuurmonumenten werd de knotgroep van de steiger aan De Kwakel naar deze prachtige locatie aan de Middelvliet gevaren. Fotoalbum. Het is steeds weer een vreemde gewaarwording als je voet-aan-wal zet, die echter niet uit vaste grond bestaat. De Vlietlanden bestaan voor het grootste deel uit een meters dik pakket van plantenresten, laagveen, die zich gedraagt als een grote verende spons (gelukkig zak je er niet door heen). Het was nog een klein stukje lopen naar het bosje dat grenst aan de hoge bomen van de 'Reigerkolonie'. Hier broeden jaarlijks tientallen Blauwe reigers hoog in de bomen. Guus vertelde dat op de Vlietlanden vroeger drie boerenfamilies woonden (zoals die van Grote Adriaan) en dat er nog tot vrij recent door boeren uit de omgeving gehooid werd. Ook de plaatselijke rietdekker haalde hier riet vandaan. Nu wordt het gebied door Natuurmonumenten beheerd en veelal door vrijwilligers onderhouden. De Vlietlanden bieden vooral in de lente een kleurig bloemenspektakel: eerst komen de felgele Dotterbloemen; een aantal weken later domineert het roze van Koekoeksbloemen, daarna komen de grassen en het riet. Ook planten als Moeraskartelblad, Veenpluis en Brede orchis komen veelvuldig voor. Voor veel vogels is het een rust- en broedgebied. De zeldzame Noordse woelmuis heeft hier zijn territorium.
Natuurmonumenten heeft bij wijze van experiment speciale pompen geplaatst om stukken Vlietland extra nat te maken, een omgeving waar de woelmuis het goed naar zijn zin heeft.
Gewapend met zagen, scharen en schoppen verspreidden de ca. 25 mensen zich in het bosje, sommigen alleen, anderen in kleine groepjes, en begonnen de meest dunne takken om te knippen en zagen; jonge bomen werden worden uitgestoken. De bedoeling was grote stapels van het snoeihout te maken. Later zullen de stapels verbrand worden. Ook enkele Berkenbomen werden neergehaald. Een flinke handicap vormde het grote aantal braamstruiken, die met venijnige stekels overal in bleven haken. Stevige handschoenen waren absolute noodzaak, en het was bovendien uitkijken geblazen voor hoger hangende slierten. Als begeleiding bij de werkzaamheden vlogen duizenden ganzen luid gakkend boven de Vlietlanden. De Natuurmonumenten boot werd ook als schafthok gebruikt en iedereen liet zich tijdens de middagpauze de erwtensoep goed smaken. 's Middags werd het laatste deel van de bomen omgezaagd en tegen drieën lagen er nog slechts bergen met snoeihout. Moe, maar voldaan slenterden de knotters, hier en daar wat gehavend door de braamstruiken, terug naar de boot.
Het knotseizoen loopt al weer ten einde met de zich al aankondigende lente; De laatste knotzaterdag van Knotgroep Midden-Delfland was op de boerderij van de fam. Van 't Hoog in Schipluiden. Gerard van Winden, kooiker van de Eendenkooi Schipluiden, vertoonde daar een film over het werken in de eendenkooi in Schipluiden.
10 april 2024 |
|
|
|
|
 |
| [Start] [Agenda] [Nieuws] [Plattegrond] |
|
